Historia Szkoły
Hymn Naszej Szkoły
słowa: Dorota Pszczółkowska- Kondracka; muzyka: Romuald Peron
Jesteśmy młodzi, chcemy zmieniać wokół świat.
Rośniemy w wierze naszych przodków z orlich gniazd.
Chcemy się uczyć, niech nasza wiedza
sławi ojczyznę, którą kochał Patron nasz.
Ref. Janie Pawle trwaj w sercach i czynach
Szkolnej braci, niech tworzy lepszy świat.
Wspieraj pracę, krok naszych poczynań,
Obdarz wiarą, miłością ludzkich spraw.
My chcemy wzrastać jak nadzieja lepszych dni.
Szanować pracę, ludzką godność, ból i łzy,
Bo lepiej być, niż dużo mieć,
Jak uczył papież Polak – światło naszych serc.
Historia Szkoły Podstawowej w Duczkach
Historię szkolnictwa na terenie Duczek można poznać dzięki kronice szkolnej założonej w 1966 r. przez Tadeusza Barańskiego, ówczesnego Kierownika Szkoły Podstawowej w Duczkach, który najdawniejsze fakty spisał na podstawie wspomnień Anny Winogradowej – Wiśnickiej, byłej nauczycielki i kierowniczki Szkoły Podstawowej w Zagościńcu. Sięgają one XIX wieku.
W kronice czytamy:
Obecne miejscowości Lipiny Nowe, Zagościniec, Zenonów stanowiły w wieku XIX wielką własność ziemską i należały do rodziny Meyerów. Podobnie i obecna miejscowość Duczki z przyległościami, Jaroszewek, Janina były również w XIX wieku majątkiem ziemskim.(…) Po „ukazie” rządu carskiego część ziem właściciel nadał fornalom i służbie folwarczne na własność. W roku 1877 dobra Meyerów zostają sprzedane trzem bogatym chłopom z okolic Wyszkowa, mianowicie Łaszczowi, Żmijewskiemu i Bartkiewi-czowi(…).
Pierwsza szkoła na tym terenie powstaje za zezwoleniem władz carskich dopiero w roku 1908 i mieści się w domu pułkownikowej Grodkowskiej w Zenonowie. Zarządzeniem ówczesnych władz szkoła po roku istnienia została zamknięta. Przerwa w nauce trwa do pierwszej okupacji niemieckiej. W czasach do wybuchu I wojny światowej odbywało się na terenie Zagościńca tajne nauczanie w języku polskim. Naukę prowadził Stańczak Ludwik. Pierwsza polska szkoła została otwarta w Zagościńcu w r. 1915. Była to szkoła jednoklasowa i mieściła się w prywatnym domu. Nauczyciele z tych czasów to ob.ob. Szutowiczówna Scholastyka i Zwierzyniecka. W czasie wojny bolszewicko-polskiej nastąpiła przerwa w nauce, która trwała do 1921 r. Normalne zajęcia w szkole wznowiono 1 IX 1921 r. Szkoła mieściła się w domu Jankowskiego w Zagościńcu. Naukę wszystkich przedmiotów objętych programem Min. Wyznań Rel. i Oświecenia Publ. prowadziła Z. Gdowska-Markuszewska. W roku 1923 liczba dzieci w wieku szkolnym wzrosła do 80. Otworzono drugą klasę przez dozór szkolny gminy Ręczaje, do której należały obecne miejscowości. Kierownictwo szkoły objęła Anna Winogradowa – Wiśnicka. Klasy mieściły się u różnych gospodarzy mających większe izby: u Jankowskiego, Waszkiewicza, Ant. Przybysza, Wojdy, And. Bartkiewicza. Dzieci uczyły się w oddziałach łączonych (…). W roku 1921 powstała myśl wśród mieszkańców wsi Zagościniec budowy szkoły. (…) Nie stać było gromadę na taki wydatek. Postanowiono zbierać fundusze na wzniesienie „Domu Ludowego”, w którym w przyszłości mieścić się miała szkoła.(…)
Rok 1939. Nowa okupacja niemiecka. Brak funduszów na całkowite wykończenie domu. Kierownictwo szkoły wyprosiło u ówczesnego wójta fundusze na postawienie pieców w nowym budynku. W roku 1940/1 rozpoczęto zajęcia lekcyjne w „Domu Ludowym” w 3 izbach. Była to już 3 klasówka o 3-ch siłach nauczycielskich. Okupant wprowadził naukę j. niemieckiego, zabronił nauki historii Polski. Lecz uczący nauczyciele jak: kier. Winogradowa- Wiśnicka i J. Młodziejewska uczą zakazanych przedmiotów bez względu na zagrażające im niebezpieczeństwo.
W sierpniu 1944 roku pod naciskiem Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego Niemcy wycofują się z prawego brzegu Wisły, goniąc przed sobą polską ludność z miast i wsi. W tym czasie nowopowstały dom szkolny zostaje zrabowany i ogołocony przez pozostałą ludność. Wieś Zagościniec na wpół zniszczona lub spalona. We wrześniu 1944 r. kierowniczka Winogradowa- Wiślicka samorzutnie zbiera wałęsającą się młodzież i rozpoczyna z nimi naukę szkolną. Naukę rozpoczyna we własnym domu. Odszukuje sprzęt szkolny i część pomocy naukowych. Lekcje prowadzi na 3 zmiany początkowo sama, a potem przybywają ob.ob. J. Młodziejewska i M. Muzikowa.(…)
W związku z szybkim tempem rozwoju przemysłu w Warszawie i na terenie powiatu, miejscowości należące do obwodu szkolnego w Zagościńcu (Duczki, Lipinki, Janina) znajdujące się w pobliżu stacji kolejowej, szybko rozbudowują się, gdyż stąd ludność ma dobry dojazd do pracy w Warszawie. W miarę przybywania ludności, wzrasta również liczba dzieci w szkole. W latach pięćdziesiątych powstaje myśl zbudowania gmachu szkolnego w Duczkach. Inicjatorami są obywatele Jankowski Eugeniusz i Powała Bronisław, którzy zwrócili się do sołtysa Kuźnickiego Stanisława o zwołanie zebrania mieszkańców gromady w celu omówienia budowy szkoły na terenie wsi Duczki. Na zebraniu gromadzkim, które odbyło się dnia 25 marca 1953 r., w obecności 40 osób postanowiono przystąpić do budowy szkoły i w tym celu przyjęto od:
Jana i Bronisławy Chomielów, Stanisława i Józefy Kuźnickich, Józefa i Kazimiery Piwko, Jana i Stanisławy Dąbrowskich, Teofila i Anny Łupińskich, Józefa i Rozalii Góreckich
Akt darowizny placu pod budowę szkoły wielkości około 2 ha ziemi, położonego na skrzyżowaniu traktu Wołomin – Jadów i drogi prowadzącej ze wsi Grabie Nowe do Zagościńca. Na zebraniu tym powołano Komitet Budowy Szkoły im. Juliana Marchlewskiego w następującym. składzie:
Przewodniczący – Myśliwiec Jan, Sekretarz – Kropiewnicki Roman, Skarbnik – Tomaszewski Józef
Członkowie: – Jankowski Eugeniusz, Matusiak Anastazja, Kowalski Aleksander, Rosłon Piotr, Paśnicki Marian, Powała Piotr , Szczygielski Stefan
Po zatwierdzeniu składu osobowego Komitetu Budowy Szkoły przez pow. władze oświatowe, przystąpiono do gromadzenia funduszów ze środków własnych, oraz wszczęto starania o dotacje państwowe (fundusze gromadzono z zabaw, loterii itp.) Pierwszą dotację państwową uzyskał Komitet Budowy Szkoły w 1953 r. w sumie 470 tys. złotych. W tym roku przystąpiono do budowy obiektu szkolnego na wyżej wymienionym placu. Budowę rozpoczęło Pow. Przedsiębiorstwo Robót Budowlanych Pruszków pod nadzorem inżyniera Dutkiewicza. Kierownikiem budowy był Chabasiński J. W roku 1954 Komitet otrzymał następną dotację państwową w sumie 800 tys. złotych ze Skarbu Państwa na dokończenie ww. obiektu.
Budowę zakończono w roku 1955.
Dnia 1 IX 1955 r. nowy piękny budynek szkolny otworzył swoje podwoje dla dziatwy szkolnej. Kierownictwo szkoły objął ob. Szczupak Józef przybyły z Grójca. Rok szkolny 1955/6 rozpoczęło 350 uczniów (…). Do klasy I-szej zostało przyjętych 78 dzieci z rocznika 1948. (…) W skład nowego obwodu szkolnego weszły następujące miejscowości: Duczki, Zagościniec, Lipiny Nowe, Lipinki, Zenonów, Grabie Nowe, Janina. Skład grona nauczycielskiego przedstawiał się następująco:
Kierownik szkoły: Szczupak Józef
Nauczyciele: Wiślicka Anna, Nosińska Wanda, Markiewicz Anastazja, Barańska Zofia, Kurdelska Michalina, Łukasiewicz Henryka(…)
W roku szkolnym 1963/64 do klasy pierwszej zostało zapisanych 108 dzieci z rocznika 1956. Szkoła liczyła 745 uczniów, 21 oddziałów, 22 nauczycieli. Z powodu ciągle rosnącej liczby uczniów od 15 XI 1963 r. 262 uczniów rozpoczyna naukę w budynku szkolnym w Zagościńcu, tym samym odciążając budynek w Duczkach i chroniąc dzieci od nauki na trzecią zmianę. W 1964 roku po zmarłym Józefie Szczupaku kierownictwo szkoły obejmuje Tadeusz Barański, dotychczasowy zastępca. W roku szkolnym 1978/79, podczas przygotowań do uroczystości nadania szkole imienia, goszczono córkę Juliana Marchlewskiego, p. Zofię Marchlewską. 17 V 1979 r. Julian Marchlewski zostaje patronem Zbiorczej Szkoły Gminnej m. i gm. Wołomin w Duczkach.
W zaproszeniu, które znajduje się w szkolnej kronice, odnajdujemy program: – Rozpoczęcie uroczystości – godz. 10.00. Referat okolicznościowy – godz. 10.15. Nadanie szkole imienia i wręczenie sztandaru – godz. 10.40. Odsłonięcie tablicy pamiątkowej – godz.11.00. Część artystyczna – godz. 11.15 Zwiedzanie Izby Pamięci Narodowej.
Pod zaproszeniem podpisali się Dyrektor Szkoły i Rada Pedagogiczna. Akt nadania imienia szkole odczytał Kurator Oświaty i Wychowania. Część artystyczną przygotowali uczniowie klas ósmych i przedszkolaki, a zakończył ją występ zespołu tanecznego. Z uwagi na wciąż rosnącą liczbę mieszkańców Duczek, w szkole robiło się coraz ciaśniej. 24 listopada 1984 roku z inicjatywy ówczesnego Dyrektora szkoły, p. Ireny Staruchowicz, powołany został Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły. Przewodniczącym tego Komitetu został pan Henryk Oleksiak, a w skład jego weszli: Hieronim Grabowski, Adam Tlaga, Leszek Szczęsny, Stanisław Smyk, Józef Olechowski, Mieczysław Kowalczyk, Janina Kowalczyk, Teresa Koźlik, Lucyna Klimek, Ewa Tlaga, Irena Staruchowicz, Zofia Miszczuk, Stanisław Marcinkiewicz. Do zadań Komitetu należało wykonanie dokumentacji i znalezienie wykonawcy. I podobnie jak 30 lat wstecz – całe społeczeństwo Duczek aktywnie włączyło się w zdobywanie funduszy na ów szczytny cel. Pieniądze pozyskiwano poprzez organizowanie zabaw tanecznych, dożynek itp. Jednocześnie Komitet dokonuje zakupu materiałów budowlanych ze środków własnych.
Ogromne zmiany w wyglądzie zewnętrznym szkoły przyniósł rok 1992. W okresie wakacji, z inicjatywy ówczesnego dyrektora, p. Jana Szuflińskiego, pomysłodawcy oraz wykonawcy tych zmian, wycięto stare, suche sosny, posiano trawę, założono oczko wodne oraz skalniaki. Całość udekorowano nowymi ozdobnymi krzewami i drzewkami. Od tego czasu szkoła, jako jedyna w okolicy, mogła poszczycić się tak charaktery-stycznym, pięknym frontem. Zagospodarowanie ogrodu, budowa boiska szkolnego stanowiły zwieńczenie tego etapu rozbudowy szkoły.
28 listopada 1993 r. biskup Stanisław Kędziora dokonuje poświęcenia nowej części szkoły. Od 10 stycznia 1994 r. uczniowie rozpoczynają naukę w nowych, przestronnych salach.
Reforma oświaty sprawiła, że obwód szkoły rozszerza się o absolwentów szkół podstawowych w Grabiu Starym i Majdanie, co spowodowało, że szkoła liczyła ponad 1200 uczniów. Utworzenie gimnazjum nałożyło obowiązek posiadania hali sportowej. Liczne inicjatywy nauczycieli oraz Rady Rodziców doprowadziły do wykonania niezbędnej dokumentacji. Dzięki przychylności samorządu lokalnego 8 listopada 2000 r. zostaje wydana decyzja budowlana. Pod koniec miesiąca następuje wmurowanie kamienia węgielnego. Pomysłodawcą obecnego kształtu hali był ówczesny dyrektor, p. Jan Szufliński, którego zaangażowanie zostało uwieńczone uroczystym otwarciem hali w 2002 r. W 2004 r., w związku ze zbliżającą się 50. rocznicą istnienia Szkoły Podstawowej, rozpoczęto starania o nadanie imienia szkole. Na wniosek rodziców, uczniów, nauczycieli oraz społeczności lokalnej szkoła miała nosić zaszczytne miano – Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II. Tegoż samego patrona obrało Gimnazjum, stając się – decyzją Rady Miasta Wołomin – Gimnazjum im. Jana Pawła II. Uroczystość 50-lecia szkoły, wraz z odsłonięciem tablicy pamiątkowej oraz poświęceniem sztandaru, odbyła się 17 listopada 2005 r. Z tej okazji powstał również Hymn Szkoły, ułożony przez nauczycieli – p. Dorotę Pszczółkowską (tekst) i p. Romualda Perona (muzyka). Uroczystość rozpoczęła się Mszą Świętą w Kościele Parafialnym w Duczkach, celebrowaną przez księdza biskupa Kazimierza Romaniuka, w której wzięli udział uczniowie, pracownicy szkoły, rodzice oraz zaproszeni goście, m. in. władze Miasta Wołomin, dyrektorzy gminnych szkół i przedszkoli, byli dyrektorzy Szkoły Podstawowej w Duczkach, emerytowani nauczyciele i wszyscy, którym szkoła zawdzięcza swój obecny kształt.
W czerwcu 2015 r. nasza szkoła obchodziła podwójne święto: 60-lecie istnienia Szkoły Podstawowej oraz 10-lecie nadania imienia Jana Pawła II Szkole Podstawowej i Gimnazjum. Świętowanie rozpoczęło się Mszą św. w kościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Duczkach. Na pamiątkę tego wydarzenia przed budynkiem posadzony został Dąb Pamięci.
W wieloletni okres istnienia szkoły wpisane są nierozerwalnie nazwiska poszczególnych dyrektorów, sprawujących swoją funkcję w latach:
1954 – 1963 – p. Józef Szczupak,
1963 – 1978 – p. Tadeusz Barański,
1978 – 1985 – p. Ryszard Kozłowski,
1985 – 1991 – p. Irena Staruchowicz,
1991 – 2005 – p. Jan Szufliński,
2005 – 2014 – p. Izabela Sieradzka,
2014 – V 2015 – p. Beata Bieńczyk (p.o.).
Od 1 czerwca 2015 roku funkcję Dyrektora Zespołu Szkół ( Szkoły Podstawowej i Gimnazjum im.Jana Pawła II) pełni p.Małgorzata Wyszyńska. Po likwidacji gimnazjum powstała Szkoła Podstawowa im.Jana Pawła II w Duczkach, a następnie w roku 2018 powołano Zespół Szkolno-Przedszkolny (Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II i Przedszkole im.Pszczółki Mai w Duczkach), którego dyrektorem została p.Małgorzata Wyszyńska.